اگر از دور به دنیای بچهها نگاه کنیم، همهچیز شبیه کارتونهای رنگی بهنظر میرسد؛
نه قبض برق دارند، نه وام مسکن، نه جلسه کاری، نه ترافیک کمرشکن! 🚗💨
برای همین خیلی از بزرگترها فکر میکنند: «بچهها چه غمی دارند؟!»
اما من، دکتر مصطفی امیری، متخصص مغز و اعصاب و فلوشیپ اختلالات خواب از اسپانیا، هر روز در کلینیک مغز و اعصاب و روان با کودکانی روبهرو میشوم که مغزشان زیر فشار همین «دنیای کودکانه» حسابی خسته است؛
کودکانی با دلدردهای مکرر، سردرد، شبادراری، کابوس، چسبیدن به والدین، یا افت شدید در درس…
و در پشت خیلی از این نشانهها، یک مهمان سمج نشسته: استرس کودکان 😔💥
در این مطلب، با هم ریشهها، نشانهها و راههای کمک به استرس در کودکان را مرور میکنیم؛ طوری که هم علمی باشد، هم کاربردی، هم کمی مهربان و خودمانی 💫
منشا استرس در کودکان؛ از کجا شروع میشود؟ 🎯
خیلی خلاصه اگر بخواهیم بگوییم، استرس یعنی فاصله بین چیزی که از ما «خواسته میشود» و چیزی که فکر میکنیم «از دستمان برمیآید» 😵💫
این فاصله، دو جور منشا دارد:
۱. منشا بیرونی استرس کودکان 🌍
همان چیزهایی که ما هم با آنها دستوپنجه نرم میکنیم، اما در نسخهی کوچکتر:
-
خانواده 👨👩👧
-
مدرسه و مهدکودک 🏫
-
دوستان و جمع همسالان 🧒🧒
-
توقعات والدین و معلمها 🎓
مثالهای ساده اما مهم:
-
کودک پیشدبستانی که باید روزی چند ساعت از والد جدا باشد (مهد، کلاس،…):
این جدایی میتواند اضطراب جدایی و استرس کودکان را شعلهور کند. -
کودک مدرسهای که باید نمره خوب بگیرد، رفتار خوب داشته باشد، دوست خوب باشد، در رقابتها برنده شود…
فشار «باید خوب باشم» مثل کولهپشتی سنگین روی شانههای کوچکشان مینشیند 🎒💢
۲. منشا درونی استرس کودکان 🧠
اینجا دیگر پای خودِ مغز وسط است.
چیزی شبیه این گفتوگوی درونی:
«من باید اینطوری باشم… ولی نمیتونم…»
-
انتظاراتی که کودک از خودش دارد
-
کمالگرایی (همهچیز یا عالی یا فاجعه!)
-
ترس از اشتباه
-
مقایسه با دیگران («ببین خواهرت… ببین پسرخالهات…»)
این تضاد بین «باید» و «بلد/میتوانم» یکی از مهمترین ریشههای استرس کودکان است.
کودک امروز؛ برنامهریزی فشرده، فرصت کم برای نفس کشیدن ⏳🧸
خیلی از بچهها دیگر «بچه» نیستند، تبدیل شدهاند به انسانهای کوچکِ همیشه مشغول:
-
مدرسه
-
کلاس زبان
-
کلاس موسیقی
-
کلاس ورزشی
-
کلاس تقویتی
-
تکالیف
-
مسابقه
-
توقعات
و جایی بین این همه کار، باید «بازی خلاقانه» و «لم دادن روی مبل» و «هیچ کاری نکردن» هم جا شود؛ که معمولاً نمیشود!
کودکی که:
-
از فعالیتهای فوقبرنامه شکایت دارد 😩
-
از رفتن به کلاسها فرار میکند
-
دائم میگوید «خستم، حوصله ندارم»
احتمالاً زیر فشار برنامهریزی شلوغ و استرس کودکان له میشود.
🟡 کار مهم والدین اینجاست:
-
بپرسید: «واقعاً از این کلاس خوشات میآید؟»
-
با هم «مزایا و معایب» را بررسی کنید
-
اگر لازم است، حذف یا سبکتر کردن برنامه فوقبرنامه را جدی بگیرید
-
اگر حذفکردنی نیست، حداقل کمک کنید مدیریت زمان و استراحت هم جزو برنامه باشد ⏱️
عوامل بیرونی تشدیدکننده استرس کودکان؛ وقتی دنیای بزرگترها نشت میکند به دنیای کوچکها 💣
بچهها فقط از برنامه خودشان استرس نمیگیرند؛ از فضای خانه و اخبار دنیا هم بهشدت تأثیر میپذیرند.
۱. استرس والدین = استرس کودکان 🧨
سؤال مهم:
آیا فرزندتان شاهد این چیزهاست؟
-
بحث و مشاجره درباره پول، قرض، قسط، درآمد
-
دعوای شدید بین پدر و مادر
-
شنیدن مکرر جملاتی مثل: «ورشکست شدیم»، «دیگه بریدیم»، «پدرت/مادرت اصلاً مسئول نیست»
-
گلایههای شما از همکار، رئیس، فامیل، بیماری عزیزان
کودکان:
-
تحلیل اقتصادی نمیکنند
-
ولی بهشدت جو احساسی خانه را میفهمند
-
نگرانی والد را مثل اسفنج جذب میکنند 🧽💔
نتیجه:
استرس کودکان حتی اگر ربط مستقیم به زندگی خودشان نداشته باشد، با دیدن استرس شما چند برابر میشود.
۲. اخبار، شبکههای اجتماعی، تصاویر ناراحتکننده 📺📢
دیدن:
-
جنگ
-
بلایای طبیعی
-
حملات تروریستی
-
صحنههای خشن در فیلمها و اخبار
برای مغز کودک، بیشتر شبیه این پیام است:
«دنیا امن نیست؛ ممکن است هر لحظه برای من و خانوادهام اتفاق بدی بیفتد.»
اینجاست که:
-
اضطراب
-
ترس از جدایی
-
چسبیدن به والد
-
کابوسهای شبانه
سر و کلهشان پیدا میشود 🌙😨
✅ حواستان به این موارد باشد:
-
کنترل برنامههایی که کودک میبیند
-
صحبت کردن درباره آنچه دیده / شنیده
-
کمک به درک درست اتفاقات با زبان متناسب با سن
۳. عوامل پیچیده: بیماری، مرگ، طلاق 🧩⚫
اتفاقهایی مثل:
-
بیماری جدی یکی از اعضای خانواده
-
مرگ عزیز
-
مهاجرت ناگهانی
-
طلاق والدین
میتوانند پایههای امنیت روانی کودک را بلرزانند.
در طلاق:
-
مهمترین ضربه برای کودک این است که احساس کند «باید بین پدر و مادر یکی را انتخاب کند» 😢
-
یا ابزار انتقام عاطفی والدین از هم شود
-
یا مدام حرفهای منفی یک طرف درباره طرف دیگر را بشنود
شعار مهم برای این موقعیتها:
«من و همسرت، ممکن است دیگر زوج خوبی برای هم نباشیم؛
اما هر دو، همیشه پدر و مادر خوبِ تو میمانیم.» 💛
علائم و نشانههای استرس در کودکان؛ مغز حرف میزند، بدن ترجمه میکند 📌
۱. تغییرات رفتاری کوتاهمدت اما قابل توجه 🎭
مواردی که میتواند نشانه استرس کودکان باشد:
-
نوسانات خلقی شدید (یه روز خیلی خوب، یه روز انفجاری)
-
رفتارهای «خارج از قاعده» (ضدقانون، غیرعادی برای او)
-
تغییر الگوی خواب (کمخوابی، خواب زیاد، کابوس) 😴
-
شبادراری (بهخصوص اگر قبلاً کنترل شده بوده)
۲. نشانههای جسمی استرس کودکان 🤒
بدن کودک تبدیل میشود به بلندگو:
-
دلدردهای مکرر
-
سردرد
-
حالت تهوع بدون علت مشخص
-
مراجعه مکرر به بهداشت مدرسه
وقتی آزمایشها و معاینهها نشان میدهند که همهچیز خوب است، ولی شکایتها ادامه دارد، یکی از مواردی که باید بررسی شود: استرس کودکان است.
۳. تغییر در عملکرد و رفتار اجتماعی 👥
-
کاهش تمرکز
-
کامل نکردن تکالیف
-
افت نمرات مدرسه
-
گوشهگیری و تنهایی زیاد 🧍♂️
-
ترک فعالیتهایی که قبلاً دوست داشت
۴. علائم خاص در کودکان خردسال 🧒
رفتارهایی مانند:
-
شروع مجدد مکیدن شست
-
دست کردن در بینی به شکل تکراری
-
پیچاندن مو دور انگشت
-
چسبیدن افراطی به والد
اینها گاهی مکانیسمهای خودآرامسازی هستند؛ مغز کودک، استرس را اینطور مدیریت میکند.
۵. علائم استرس در نوجوانان 🧑🎓🔥
در نوجوانها، استرس اغلب خودش را این شکلی نشان میدهد:
-
دروغگویی مکرر
-
قلدری یا دعوا
-
تحریکپذیری و خشم شدید
-
فاصله گرفتن از خانواده
-
چسبیدن افراطی به گروه دوستان (حتی اگر نامناسب باشند)
نوجوانی که زیر فشار استرس است، ممکن است برای کوچکترین مسئله:
-
انفجاری واکنش نشان دهد
-
کابوس ببیند
-
از مدرسه فرار کند
-
در درس افت شدیدی پیدا کند
چطور استرس کودکمان را کاهش دهیم؟ نسخه عملی و انسانی 💊💚
۱. خواب کافی + تغذیه مناسب = سوخت خوب برای مغز 🧠⛽
بهعنوان متخصص مغز و اعصاب و فلوشیپ خواب، این را با اطمینان میگویم:
مغز خسته و گرسنه، ده برابر حساستر و استرسیتر میشود.
-
ساعت خواب منظم
-
کمکردن صفحهنمایش قبل از خواب (تبلت، موبایل، تلویزیون)
-
وعدههای غذایی منظم و سالم
-
آب کافی
اینها شاید ساده بهنظر برسند، اما ستون اصلی کاهش استرس کودکان هستند.
۲. «وقت اختصاصی با کودک»؛ معجزهای که هیچ قرصی ندارد 🕜💞
هر روز:
-
۱۰ تا ۲۰ دقیقه زمانی که گوشی کنار باشد، تلویزیون خاموش باشد
-
کودک حس کند فقط برای او وقت گذاشتهاید
لازم نیست حتماً درباره استرس حرف بزنید؛
گاهی یک بازی، یک خنده، یک گفتوگوی ساده، خودش مثل یک داروی آرامبخش برای قلب کودک است.
🛑 مهم:
کودک را به زور به حرف نکشید.
اگر نخواست صحبت کند، حضور آرام شما کنار او، خودش پیام مهمی است:
«من هستم، هر وقت خواستی، میتوانی حرف بزنی.»
۳. حرف زدن درباره استرس؛ نامگذاری احساسات 🎤💬
به کودک کمک کنید تا احساساتش را «اسمگذاری» کند:
-
«بهنظر میرسه نگران امتحان فردایی.»
-
«انگار وقتی صدای بحث ما رو شنیدی، ترسیدی.»
-
«میفهمم وقتی دوستت باهات حرف نمیزنه، ناراحت میشی.»
بعد، با هم در مورد راهحلها فکر کنید:
-
کم کردن تعداد فعالیتهای بعد از مدرسه
-
صحبت با معلم
-
نوشتن خاطرات روزانه ✍️
-
ورزش و بازی بدنی برای تخلیه تنش 🏃♂️
۴. آمادهسازی برای موقعیتهای پراسترس 🎯
بهجای اینکه کودک را غافلگیر کنیم، میتوانیم:
-
زودتر به او بگوییم قرار است به دکتر برویم
-
ساده و متناسب با سنش توضیح بدهیم چه اتفاقی میافتد
-
اگر آزمایش دردناک است، هم دروغ نگوئیم، هم زیادی نترسانیم
-
برای بعد از موقعیت سخت، یک کار خوشایند کوچک طراحی کنیم
این کار مغز را آماده میکند و شدت استرس کودکان را کم میکند.
۵. عادیسازی احساسات؛ «تو تنها نیستی» 🧡
به کودک یاد بدهیم:
-
عصبانیت
-
ترس
-
نگرانی
-
غم
چیزهایی نیستند که از آنها «خجالت» بکشد؛
بلکه احساساتی هستند که همه آدمها، حتی پدر و مادرش، تجربه میکنند.
وقتی مناسب است، میتوانید بگویید:
«من هم وقتی فلان اتفاق افتاد، نگران شدم، اما با فلان کارها، حالم بهتر شد.»
این پیام را القا میکند:
«استرس دشمن شکستناپذیر نیست؛ چیزی است که میتوانیم مدیریت کنیم.» ✅
پنج راهکار مهم برای شناسایی استرس در کودکان و نوجوانان 🔎🧩
۱. به تغییرات منفی رفتار دقت کنید 🧭
وقتی کودک یا نوجوان:
-
زود از کوره در میرود
-
از فعالیتهای مورد علاقهاش کنار میکشد
-
مدام شکایت میکند
-
نسبت به همهچیز بدبین میشود
اینها میتوانند پرچمهای زرد یا قرمز استرس کودکان باشند 🚩
2. «احساس بیمار بودن» بدون علت جسمی 😷
اگر:
-
دلدرد
-
سردرد
-
حالت تهوع
بیشتر در زمانهایی مثل:
-
قبل از امتحان
-
قبل از رفتن به مدرسه
-
قبل از کلاس خاصی
ظاهر میشود، و معاینات جسمی چیزی نشان نمیدهند، به استرس شک کنید.
۳. رصد ارتباط کودک با دیگران 🌐
کودکی که:
-
در خانه آرام است، اما در مدرسه مضطرب
-
در مدرسه خوب است، اما در جمع فامیل گوشهگیر
-
دوستیها را خیلی سریع عوض میکند
نیاز دارد ما با:
-
معلم
-
مشاور مدرسه
-
والدین دوستان
در تماس باشیم تا تصویر کاملتری از استرس کودکان بهدست بیاوریم.
۴. گوش دادن و ترجمه جملات منفی 🧏♂️📝
بچهها معمولاً نمیگویند: «من استرس دارم.»
اما میگویند:
-
«هیچکس منو دوست نداره.»
-
«من احمقم.»
-
«هیچ چیز قشنگ نیست.»
-
«همه از من بهترن.»
این جملات، زبانِ سادهی ذهن برای گفتنِ استرس، اضطراب، یا حتی افسردگی است.
۵. کمک گرفتن از متخصص؛ وقتی تنها حرکتکردن سخت میشود 🆘
اگر:
-
نشانهها طولانی شدند
-
شدت گرفتند
-
روی درس، روابط خانوادگی یا حال کلی کودک تأثیر جدی گذاشتند
وقت آن است که:
-
با روانشناس کودک
-
یا روانپزشک کودک و نوجوان
-
و در صورت نیاز، با متخصص مغز و اعصاب (برای排除 مشکلات عصبی یا اختلال خواب)
مشورت کنید.
کمک گرفتن، نشانه ضعف نیست؛
نشانه این است که شما حاضر هستید برای حال خوب فرزندتان سرمایهگذاری کنید 💚
نقش کلینیک مغز و اعصاب و روان در استرس کودکان 🏥🧠
در کلینیک مغز و اعصاب و روان دکتر مصطفی امیری ما استرس کودکان را فقط «رفتار بد» نمیبینیم؛
بلکه آن را نتیجه تعامل چند عامل میدانیم:
-
مغز و اعصاب (نورولوژی)
-
خواب و کیفیت استراحت شبانه 😴
-
شرایط عاطفی و خانوادگی
-
فشارهای مدرسه و اجتماع
-
خصوصیات شخصیتی خود کودک
برای همین:
-
ارزیابی نورولوژیک
-
بررسی خواب و در صورت نیاز تست خواب
-
ارزیابی روانشناختی و عاطفی
-
برنامهریزی برای اصلاح سبک فرزندپروری
-
آموزش والدین و کار با خود کودک
همه کنار هم قرار میگیرند تا استرس کودکان نه فقط ساکت شود، بلکه واقعاً فهمیده و مدیریت شود.
هدف ما این نیست که فقط علائم را خاموش کنیم؛
هدف این است که کودک یاد بگیرد چطور در دنیا بماند، بدون اینکه استرس او را غرق کند. 🌊🛟
الف) افسانه یا واقعیت درباره استرس کودکان 🧙♂️✨
🧵 افسانه ۱: «بچهها چه استرسی دارند؟! فقط باید بازی کنند.»
🎯 واقعیت: کودکان هم با نسخهی کوچکتری از همان استرسهایی مواجهاند که ما داریم؛ فقط ابزار کمتری برای بیان و مدیریت آن دارند. مغز کودک هم نگران میشود، فقط واژههایش فرق میکند.
🧵 افسانه ۲: «اگر به استرس کودکم توجه کنم، لوسش میکنم.»
🎯 واقعیت: نادیده گرفتن احساس، کودک را قوی نمیکند؛ فقط یاد میگیرد احساسش بیارزش است و درون خودش جمعش میکند. توجه درست، نهتنها لوس نمیکند، بلکه او را مقاومتر میکند.
🧵 افسانه ۳: «استرس، اگر زیاد هم باشد، خودش میگذرد.»
🎯 واقعیت: استرس مزمن میتواند روی خواب، یادگیری، سیستم ایمنی، خلق و حتی روابط آینده تأثیر بگذارد. دیدن و درمان بهموقع، مثل سرویسکردن بهموقع یک ماشین است؛ از خرابیهای بزرگ جلوگیری میکند.
🧵 افسانه ۴: «اگر بچه را ببریم پیش روانشناس، برچسب میخورد.»
🎯 واقعیت: بزرگشدن با استرس حلنشده و رفتارهای مشکلسازِ مزمن، برچسب خیلی سنگینتری میگذارد. کمکگرفتن از متخصص، شبیه این است که قبل از شکستن استخوان، کمکم مراقبش باشیم.
ب) جدیدترینها، جالبترینها و عجیبترینها درباره استرس کودکان 🤖📚
⭐ ۱. مغز و استرس؛ خط ویژهی اضطرار:
در اسکنهای مغزی دیده شده که مناطق مرتبط با «ترس» و «هشدار» در مغز کودکان مضطرب، فعالترند؛ یعنی مغز آنها دنیا را بیشتر در حالت هشدار میبیند. همین باعث میشود کوچکترین اتفاق برایشان مثل آژیر خطر بهنظر برسد.
⭐ ۲. خواب و استرس؛ رابطهی دوطرفه:
کودکی که استرس دارد، سختتر میخوابد؛
کودکی که بد میخوابد، روز بعد استرسیتر است.
این چرخه اگر نشکند، میتواند تبدیل به یک دور باطل شود. اینجاست که نقش تخصصی ما در اختلالات خواب با موضوع استرس کودکان در هم گره میخورد.
⭐ ۳. تکنولوژی و آینده مدیریت استرس:
در آیندهی نزدیک، شاید یک اپ ساده روی گوشی، با تحلیل الگوی خواب، ضربان قلب، و رفتار روزانه، به والدین هشدار دهد که «سطح استرس فرزندتان دارد بالا میرود، قبل از اینکه دیر شود، یک مکث و توجه لازم است.»
هوش مصنوعی دارد کمکم تبدیل میشود به یک «دستیار نامرئی» در پایش حال کودکان.
⭐ ۴. ترینهای استرس کودکان:
-
شایعترین زمانهای بروز استرس: شروع مدرسه، تغییر مدرسه، تولد خواهر/برادر جدید، جدایی والدین.
-
بیشترین اشتباه والدین: مقایسه مداوم («ببین پسرخالهات…»)
-
بیشترین چیزی که کودکان استرسی آرزو دارند: کمی وقت بدون قضاوت، کمی آغوش بیشتر، کمی جدی گرفتهشدن احساساتشان 💛
پ) نظرات واقعی مردم در مورد استرس کودکان از سراسر جهان 💬🌍
👩 ۱. الهام، ۳۴ ساله، ساکن تهران – شهرک غرب، مادر دختر ۸ ساله
«تا قبل از کلاس سوم، فکر میکردم دخترم خیلی ریلکسه. از وقتی حجم تکالیفش زیاد شد، هر شب دلدرد گرفت. دکتر عمومی گفت چیزی نیست. وقتی بالاخره فهمیدم این دلدردها از استرس کودکان میآید، نشستم کنارش، تکالیف را خرد کردیم بهچند بخش کوچکتر، با هم برنامه نوشتیم.
کمکم هم دلدردها کم شد، هم نگاه من به درسخواندن؛ فهمیدم قرار نیست بچهام قهرمان المپیاد باشد، مهم این است که سالم و متعادل بزرگ شود.»
👨🔧 ۲. رضا، ۴۰ ساله، مکانیک در تبریز – ولیعصر، پدر پسر ۱۰ ساله
«هر وقت تلویزیون خبر جنگ و زلزله و… میگذاشتم، پسرم ساکت میشد. شبها کابوس میدید. من میگفتم: “بچهست، نمیفهمه.”
یک شب وسط کابوسش گفت: “بابا، اگه جنگ بیاد، ما هم میمیریم؟” همانجا فهمیدم استرس کودکان از ما بزرگترها قرض گرفته میشود.
از آن به بعد، هم کانالها را کنترل کردم، هم با زبان خودش درباره امنیت و واقعیتها توضیح دادم. کابوسها خیلی کم شد.»
👩⚕️ ۳. نسرین، ۳۷ ساله، پرستار از رشت – منظریه، مادر دو فرزند
«پسر کوچکم هر بار که میخواستیم برویم دکتر، گریه میکرد، حتی اگر واکسن هم نبود. قبلاً یکهو میبردمش، میگفتم “چیزی نیست!”
بعد فهمیدم برای مغزش همهاش “چیزی هست”!
شروع کردم از دو سه روز قبل به او بگویم: “فلان روز میریم دکتر، این کارها انجام میشه، من کنارت هستم.”
با دکترش هم صحبت کردم با او مهربانتر و توضیحدهندهتر باشد.
کمکم دیدم استرسش کمتر شد و حتی یک بار بعد از واکسن گفت: “فکر میکردم بدتر باشه!”»
🧑🎓 ۴. آیدا، ۱۶ ساله، دانشآموز در اصفهان – چهارباغ بالا
«من همیشه شب امتحانها دلدرد میگرفتم. مامانم فکر میکرد دستبهسرش میکنم. بعد از مدتی خودش رفت کتاب خواند و با یک مشاور صحبت کرد.
یک شب آمد گفت: “فکر کنم این دلدردها از استرسه، نه از معده.”
همان یک جمله، باعث شد احساس کنم فهمیده شدم. از آن به بعد یاد گرفتم استرسم را بنویسم، برنامهریزی کنم، و کمک بخواهم.
حالا هنوز هم استرس دارم، اما دیگر احساس تنهایی کامل نمیکنم.»
👨💼 ۵. حمید، ۴۵ ساله، کارمند بانک در مشهد – سجاد، پدر نوجوان ۱۳ ساله
«نوجوانم خیلی زود از کوره در میرفت، در را میکوبید، توی خانه داد میزد. اول فکر میکردم لجبازی است.
بعد فهمیدم زیر این عصبانیت، کلی استرس از مدرسه، مقایسه، نمره، آینده خوابیده.
وقتی بهجای دادزدن، نشستم گفتم “من هم نوجوان بودم، میفهمم فشار امتحان چیه”، انگار روی آتش آب ریختم.
دعواهایمان تمام نشد، ولی از جنگ جهانی، تبدیل شد به چند اختلاف قابل حل.»
👩🍳 ۶. مهناز، ۳۹ ساله، ساکن کرج – گوهردشت، مادر دو دختر
«طلاق گرفتیم، سعی کردیم محترمانه رفتار کنیم، ولی دخترم بعد از آن شبادراری گرفت. دکتر کودکان گفت مشکلی نیست، ولی ادامه داشت.
روانشناس گفت این هم زبانِ بدن برای گفتن “میترسم، امنیت ندارم” است.
وقتی با پدرش نشستیم و به او توضیح دادیم که هر دو همیشه والدش میمانیم، و او مجبور نیست بین ما انتخاب کند، کمکم شبادراری کم شد.
فهمیدم استرس کودکان گاهی از «چیزی که نمیگوییم» بیشتر میآید تا از حرفهایی که میزنیم.»
🧑💻 ۷. علی، ۳۲ ساله، برنامهنویس از تهران – جردن، که خودش اضطراب شدید در کودکی داشته
«بچگیام پر بود از دلدرد و سردرد و دکتر رفتن. کسی نمیگفت اسمش استرس است. فقط میگفتند ضعیفی.
سالها طول کشید تا بفهمم مغزم فقط بیش از حد نگران بوده.
حالا که خودم بچه دارم، وقتی میگوید: “میترسم فردا امتحان خراب بشه”، نمیگویم: “ولش کن!”
میگویم: “بیاین بشینیم ببینیم چطور میتونیم این ترس رو کوچیکتر کنیم.”
حس میکنم دارم چیزی را که برای خودم دیر اتفاق افتاد، زودتر به او هدیه میدهم.»
👩 ۸. ماری، ۳۰ ساله، ساکن پاریس، مادر پسری ۶ ساله
«پسرم در خانه همیشه شاد بود، اما معلمش میگفت در مدرسه گوشهگیر است. اگر فقط خانه را ملاک میگرفتم، میگفتم هیچ مشکلی ندارد.
وقتی با معلم، مادر یکی از دوستانش و مشاور مدرسه صحبت کردم، تازه تصویر کامل را دیدم.
با کمی کار روی اعتمادبهنفس و همراهی در زنگ تفریح، استرسش از جمع همسالان خیلی کم شد.
فهمیدم برای فهمیدن دنیای بچهها، باید بیشتر از یک پنجره نگاه کرد.»
در نهایت، اگر این روزها احساس میکنید:
-
فرزندتان بیش از حد نگران است
-
شکایتهای جسمی بیدلیل دارد
-
رفتارهایش عوض شده و نمیدانید چرا
-
و در گوشتان مرتب زمزمه میکند:
«نکند پای استرس کودکان وسط است؟»
بدانید که شما تنها نیستید،
و مهمتر از آن: میشود کاری کرد 🌈
من و همکارانم در کلینیک مغز و اعصاب و روان کنار شما هستیم تا با هم
مغز، خواب، احساسات و رفتار فرزندتان را مثل تکههای یک پازل کنار هم بگذاریم
و کمک کنیم او در همین دنیای پر استرس،
بلندتر، آرامتر و مطمئنتر قدم بردارد 🧠



